1. Felsefe somut gerçeklikten yola çıkmalı ve sonra tekrar somut gerçekliğe dönelidir. Felsefenin hareket noktası öyle bir nokta olmalıdır ki kişi bu noktadan başka bir noktadan başlayamasın. Başka hiçbir şeyden değil de yalsanız ondan başlamamızı zorunlu kılan kendini kayıtsız şartsız üstümüze dayatan bu nokta, acıdır. Acı ondan sonra yola çıkmamızı gerektiren somut noktadır. Ve acının karşısında aradığımız da mutluluktan başka bir şey değildir. Tüm düşünce acı ve mutluluğun somut kutupları arasında kuşatılmıştır. Rene Le Senne – La Decouverte de dieu (s.7)
2. Nevroza, yani acı çekmeye yaklaşımlar arasında iki önemli ayrım var: 1-acı var olan düzenin yaşamın dürdürülmesine engeldir ve ortadan kaldırılması gerekir. 2- acının varlığı var olan yapının aksadığını gösterir ve üzerine gidildiği takdirde yeni bir düzenin yaşamın yaratılmasına giden yolun başlangıcıdır. Bu yüzden acı olgusu ve böylece dünya da kötünün varlığı iki boyutta belirir. İçkinlik ve aşkınlık. (s.8)
3. Hastalar bize durmadan yaşamlarının anlamı sorusuyla geliyorlar. Biz doktorların görevi tıbba felsefe taşıma değil ama felsefi sorunları bize getirenler hastaların kendileri. (frank) (s.10)
4. Yaratma cesaretinde de may ele aldığı konunun bilim tarafından ne kadar yanlış anlaşıldığını ya da hiç anlaşmadığını vurguluyor. Bu vurgular özellikle insanın bir doğası olmadığı insanda bir özne nesne ikililiğinin yapay olduğu ve insandaki duygulanımlara (emotion) yeterince önem verilmediği üzerinde toplanıyor (s.11)
5. (yazar ilk bağımsız mesajını getirdiği kitabı olan Man’s search for himself (kendini arayan insan) may ‘ in kitabın başlığı olan soruna ilk varoluşçu yaklaşımını da içerir. Bu arayışın hareket noktası insanlık durumumuzdur. Bu durum yalnızlık ve kaygı dışında beş yitirişle dile gelir. Bu yitirişlerin anlamlılar toplumdaki değer merkezinin benlik duygusunun ve trajedi duygusunun yitirilişidir. May in getirdiği gözüm ise insanın yaratıcı bir süreç içinde kendisinin bilincine vararak benliğini tekrar bulmasıdır. (s.11)
Burak Bakay 