Bi’ abi ile kahve sohbetindeyiz
Bir arkadaşım anlatıyor. Küçük kızı var, onu yüksekçe bir yere koyuyor ve atla diyor. Çocuk ne olursa olsun bırakıyor kendisini. Biliyor ve emin ki babası kendisini tutacak. Yok ben buradan yetişebilir miyim, düşsem ne olur diye düşünmüyor. Babası atla deyince, o berrak saflık ve teslimiyet ile babasına güvenip kendini boşluğa bırakıyor. Babası da tutuyor elbette.
İnsan da böyle bir saflık ve teslimiyet ile tevekkül edebilse, sadece Allah’ a dayanıp güvenebilse, o zaman hem aciz olan kendisi rahatlayacak hem de kendini istediği şekilde bıraksa bile onu tutup, kaldıracak olan gücü hissedebilecek. Elbette bunun verdiği güven duygusu hiçbir şey ile mukayese edilemez.
Burak Bakay 